Het verschil tussen Mazzelaars en Pechvogels? (Succes II)

Psycholoog Richard Wiseman heeft onderzoek gedaan naar geluk en het onderscheid tussen mensen die zich daarin rijk prijzen (mazzelaars) en hun tegenhangers: de pechvogels. Hij verzamelde bijzondere, waargebeurde verhalen van beide soorten. De 1 komt zijn grote liefde tegen op weg naar de bank, waar hij een winnend lot uit de loterij gaat verzilveren, de ander wordt twee keer in zijn leven door de bliksem getroffen.

Wiseman onderwierp beide groepen aan talloze testjes en vragenlijsten. We denken dat mazzelaars geboren worden als zondagskind, dat ze intelligenter, knapper, grappiger en gezonder zijn en meer mogelijkheden hebben dan de gemiddelde mens. Dat klopt niet.

Het allergrootste verschil is dat geluksvogels anders naar kansen en mogelijkheden kijken dan pechvogels. Zij zijn actiever, zien meer kansen, handelen daarnaar en gaan anders om met tegenvallers. Hierom blijven ze gemotiveerder en werken ze harder aan hun doelen. Pechvogels vertrouwen – omdat ze dan dat geluk je overkomt – meer op het lot en zijn minder geneigd te werken om hun doelen te bereiken.

pechvogel uit de bosch ontwikkeling coach coaching

De kleine olifant

De kleine olifant

In landen waar ze olifanten trainen voor hun zware werk gebruiken ze een hele gemakkelijke en effectieve methode om ervoor te zorgen dat de olifant niet wegloopt. Als de olifant nog een baby is, binden ze hem vast aan een boom met een touw om zijn poot. Hij probeert een aantal keer om te ontsnappen, maar leert al snel dat hij niet weg kan. Zijn lichaam en zijn geest raken gewend aan het touw om zijn poot.

Olifant

De olifant groeit en wordt groter en groter. Ze binden hem nog steeds vast aan de boom. Omdat de olifant gewend is aan het touw om zijn poot, probeert hij al lang niet meer te ontsnappen. Wij weten natuurlijk allemaal dat hij sterk genoeg is om zich los te trekken. Maar de olifant zal dit niet doen, want hij heeft leren geloven dat dat niet kan. Ook al kan het wel… hij gelooft TOCH dat het niet kan.

Het verhaal is bekend, het is zelfs een filmpje op youtube dat ik een tijd geleden zag… van de volwassen olifant die met een touw vastgebonden stond aan een boom vóór een gebouw dat in brand stond. De olifant was bang voor het vuur, maar kon niet vluchten omdat het touwtje hem altijd nog “gevangen” hield.

Er was een man die stond te kijken naar het vuur… hij zag wat er aan de hand was met de olifant, maakte het touwtje los en toen pas kon de olifant hard wegrennen voor het vuur….

Winnaar zijn verliezers die niet opgeven. (Succes I)

Hans van Breukelen heeft er een boek over geschreven: ‘Winnen’. Daarin schrijft hij hoe je mentale fitheid kan trainen vanuit het perspectief van de ‘voetballerij’. Maar het gaat vooral over hoe jij zelf invloed kunt hebben op je leven en hoe je je voelt. Waarbij hij er vanuit gaat dat ‘mazzel en pech’ je overkomen.

In zijn boek beschrijft Van Breukelen hoe hij zelf omging met tegenslagen en zijn mentale fitheid trainde. Hoe hij omging met stress, hoe hij leerde om tevreden te zijn met zichzelf en accepteerde dat hij niet overal invloed op had en hoe hij daarmee om kon gaan. Volgens hem is zijn prestatieverbetering die mede leidde tot het Europese kampioenschap in 1988 gekomen doordat hij op een andere manier naar zichzelf en anderen leerde te kijken. Positieve coaching, denken in mogelijkheden en focussen op hoofd- in plaats van bijzaken noemt hij hierbij. Zijn overleden vrouw is voor hem zijn grootste inspiratiebron. Zij ging tijdens haar ziekte voortdurend uit van wat ze nog wél kon.

winnaars

Passie! Daar doen we het voor! Maar hoe vind jij het?

Wat is jouw Passie?

*  Wanneer ga jij doen wat je écht wilt?

*  Wat zou je doen als geld geen probleem was?

*  Wanneer je zeker wist dat het je zou lukken?

*  Als iedereen die je lief hebt achter jouw beslissing zou staan?

Passie is het gene dat je voortdrijft, vol inspiratie in de goede tijden, vol doorzettingsvermogen in de moeilijke tijden. Zonder Passie heb je minder plezier.

Ik kan je een techniek leren die je helpt om je Passies te vinden, heel helder te worden over wat je nu werkelijk wilt en echt belangrijk is voor je. En ontvang daarbij de sleutel die de deur naar een Passievol leven opent. Je Passies zitten al in je, en ik kan je helpen ze te voorschijn te halen.

Het is mijn Passie jou te helpen om jouw Passies te vinden én te leven!

arjan@uitdeboschontwikkeling.com
06-23285678

Passie en Talent uitdebosch ontwikkeling

 

Twee kikkers

Er waren eens twee kikkers. De een heette Sjaak en de andere heette Harry.  Sjaak woonde in een waterput en Harry woonde in de grote vijver in Het Grote Groen. Ze waren neven van elkaar, maar ze hadden elkaar nog nooit gezien. Op een dag schreef Sjaak een brief aan Harry waarin hij hem uitgenodigde om eens een bezoek te brengen aan zijn put. Een paar weken later pakte Harry zijn koffer en vertrok naar Sjaak. Hij zou daar een tijdje gaan logeren. Toen hij uiteindelijk beneden was in de put keek hij rond met grote ogen. Totaal verbluft riep hij uit: “Woon jij híer?”
“Jazeker”, zei Sjaak trots, “vind je het mooi?”
“Je kan hier alleen maar in een cirkeltje rondzwemmen”, zei Harry.
“Ja, en dan kan je ook nog verschillende rondjes maken, kleine, grotere en hele grote. En je kan ook eens de andere kant op zwemmen, als je dat wil”.

“Nou”, zei Harry, “Bij mij boven kan je de zon zien en de maan en de sterren en nog veel meer!”
“Die kan ik ook zien!”, riep Sjaak.
“Boven zie je het echt helemáál, zei Harry, “Hier zie je maar een heel klein stukje. En bij mij stinkt het ook niet zo”.
Sjaak trok zijn wenkbrauwen op en dacht: “Stinkt het hier…?”

Ze zwommen verder, kletsten nog veel samen en ze werden goede vrienden. Na een paar dagen ging Harry weer naar huis en hij zei bij zijn afscheid: “Je komt toch wel eens bij mij logeren, hè?”

Sjaak dook terug in de geurige modder en dacht eens diep na. Hij was erg gelukkig met wat hij had. Toch was hij erg nieuwsgierig geworden na de kleurige en geurige verhalen van Harry en hij besloot eens bij zijn neef te gaan logeren. Een paar dagen later schreef hij Harry een brief en kondigde zijn bezoek aan. De volgende dag klom hij de put uit en keek over de rand heen.

Hij knipperde met zijn ogen. Wat een licht! Toen hij langzaam alles om zich heen gewaar begon te worden zag hij zoveel als hij nog nooit had gezien! Hij schrok er echt van. Zoveel zon, zoveel bomen, struiken en bloemen, zoveel kikkers en andere dieren, zoveel water en zoveel vliegjes! Hij sprong van de putrand af en hij vroeg een konijn waar Harry de kikker woonde. Sjaak verdwaalde nog een paar keer en kwam uiteindelijk uitgeput bij Harry aan. “En, wat vind je ervan?” vroeg Harry.

Vol verwondering keek Sjaak nog eens rond en zei: “Hoe kan je hier nou wonen? Als je een stukje rondloopt ben je direct de weg kwijt en de wereld hier zit vol gevaar. Het is zo groot en machtig!

Harry liet hem Het Grote Groen zien, ze gingen op jacht naar insekten, ze plaagden reigers, eenden en meerkoeten, ze genoten echt en Sjaak voelde zich gelukkig. Hij maakte volop kennis met het leven buiten de put. Na een week was hij uitgeput. Geef mij maar mijn veilige put, daar ben ik gelukkig”, zei hij.

En hij besloot weer naar huis te gaan. Ze namen hartelijk afscheid en Sjaak vertrok weer naar beneden. Hij had besloten om alles wat hij gezien had direct te vergeten, en weer gelukkig te zijn in zijn dierbare put. Dat was genoeg voor hem en hij voelde zich daar goed genoeg.

Hij begon weer rondjes te zwemmen, een keertje heen en en keertje terug en nog een rondje. Maar kon de beelden van wat hij allemaal had gezien niet uit zijn hoofd zetten. Hij zwom eens de andere kant op, maar dat veranderde niets. Hij miste het jagen, de oneindige ruimte, de geuren en geluiden, zijn nieuwe kennissen. Hij bleef er maar aan denken. De zon, de lucht, het water, de bomen, het gras, de overvloed aan dikke vliegen…..

Na een paar dagen klom hij weer uit de put en ging terug naar zijn neef Harry. Sjaak zei: “Ik ben helemaal niet blij meer, daar beneden. Ik blijf maar aan jouw wereld denken!”
“Ja”, zei Harry, “Ik ben uit jouw put weggegaan omdat ik terug wilde naar mijn wereld, en jij bent uit je put weggegaan omdat je juist van je wereld weg wilde. Je hebt de omgeving waar je hoort ontdekt en daar voel je je thuis. En kikkers leven daar waar ze zich het lekkerst voelen!. Als je eenmaal kennis hebt gemaakt met dat wat bij je hoort dan wil je niets anders meer dan zijn waar je wilt zijn. Je kan niet meer terug….. Welkom in Het Grote Groen!” riep hij.

En ze leefden nog lang en gelukkig…….

coach coaching training talent gedrag den haag rotterdam utrecht authentiek

spring eens in het diepe

Het verschil dat het verschil maakt

 Ik zag een meisje lopen over een strand dat bezaaid was met zeesterren. Ze pakte de zeesterren op en gooide ze terug in de zee.

‘Meisje,’ zei een voorbijganger: ‘wat ben je aan het doen?’
“Ik ben zeesterren aan het redden”, antwoordde ze.
“Maar het zijn er zoveel, dat zal toch geen verschil maken!”
Onverstoorbaar ging het meisje door. Ze pakte een zeester op en gooide hem in de zee.

“Voor deze wel,” zei ze…

Meisje met zeester

Bootje in de mist

Stel we zitten in een bootje op een meer, het is een beetje mistig en we zijn lekker aan het roeien en genieten ervan. Plotseling duikt uit de mist een ander bootje op dat recht op ons afkomt. En… boem! Eén moment zijn we echt kwaad — wat doet die idioot nou? Ik heb net mijn boot geschilderd! En daar vaart hij zo — boem! — tegen me op. Dan zien we ineens dat die roeiboot leeg is. Wat gebeurt er met onze kwaadheid? Nou, die zakt in elkaar… Ik moet gewoon mijn boot opnieuw schilderen, dat is alles. Maar als er in die roeiboot die tegen de onze opbotste wel iemand had gezeten, hoe hadden we dan gereageerd? Je weet wat er zou zijn gebeurd!

Onze aanvaringen in het leven, met andere mensen, met gebeurtenissen, lijken op een botsing met een lege roeiboot. Maar zo ervaren we het leven niet. We ervaren het alsof er wel mensen in die andere boot zitten en alsof we werkelijk door hen worden belaagd.

Denk even na voordat je iets zegt of iets doet. Evalueer wat het gebeurde voor je betekent en kies dan pas voor een eventuele (re)actie.

Bootje in de mist

Goed nieuws voor verlegen mensen.

Kort door de bocht: Niemand let op je!

Veel mensen laten hun mening en handelingen afhangen van wat anderen er over zouden kunnen denken. Maar wat blijkt uit een stukje wat ik laatst las? Onze aandacht voor andere mensen is helemaal niet zo groot als we zouden denken.

”Je denkt dat iedereen doorheeft dat jij je ongemakkelijk voelt? Zelfs al die je het bijna in je broek van de zenuwen, aan de buitenkant is dat vaak lastig (en soms zelfs niet) te zien. Mensen overschatten structureel hoe goed anderen hun motivaties en gevoelens kunnen peilen, blijkt uit talloze onderzoeken. En als mensen het wel doorhebben dan vinden ze het niet erg. Psycholoog Tom Gilovisch en zijn collega’s lieten studenten een lelijk T-shirt met een portret van Barry Manilow dragen, een oubollige zanger met wie ze door hun medestudenten absoluut niet geassocieerd wilden worden. De studenten schatten dat de helft van de medestudenten met wie ze samenwerkten het T-shirt hadden gezien en vonden dat dat niet kon. In werkelijkheid bleek dat slechts een kwart achteraf kon aangeven wie er op het shirt stond, en de meesten van hen hadden daar weinig tot geen speciale gedachten over. Niemand die het iets interesseerde, behalve de T-shirt dragen. Het is heel bevrijdend om je realiseren dat de meeste mensen gewoon met zich bezig zijn.”

Dus wees vooral jezelf, dan kunnen andere mensen zich niet in jou vergissen.

coach, talent, den haag, samenwerking, gedrag

Het valt mensen niet op wat voor T-shirt je draagt. Je kunt jezelf zijn.

DISC-Workshop, 5 maart 2014 bij Vergader@home

Workshop DISC-model

5 maart 2014, 19:00- 21:30 bij Vergader@Home

De gedragsstijlen van DISC

In de communicatie kan veel misgaan. Eén van de dingen is dat we elkaars gedrag niet begrijpen. Via het DISC-model kunnen we ons voorkeursgedrag in beeld brengen. Dit is meestal een combinatie van alle vier de gedragsstijlen van DISC. Het ‘beste’ profiel bestaat niet. Alle gedragsstijlen kunnen effectief zijn, maar het meest effectief is wanneer je jouw gedrag en de gedragsstijl van ander begrijpt en, afhankelijk van de situatie, je daaraan weet aan te passen.

Ik ben Arjan uit de Bosch en ik coach mensen en ondernemingen in Talentontwikkeling. Het DISC-model gebruik ik om mensen inzicht te geven in het gedrag binnen teams met het doel om de samenwerking beter te laten lopen.

Alle DISC-gedragsstijlen kunnen effectief zijn, maar het meest effectief is wanneer je jouw gedrag en de gedragsstijl van ander begrijpt en, afhankelijk van de situatie, je daaraan weet aan te passen.

Als je weet hoe DISC werkt, herken je jezelf en anderen, een feest van herkenning. Wil jij ook weten wat jouw gedragsprofiel is en hoe je dit verder kan helpen?

Kosten DISC-workshop: € 69,-.

Woensdag 5 maart as, zal ik bij Vergader@Home (Papegaailaan 7, 2566 XP Den Haag) een workshop houden over DISC en gaan we aan de slag met je gedragsstijl. Kosten zijn excl. BTW, incl. drankjes en een versnapering. Gaarne contant voldoen. Minimaal 10, maximaal 20 deelnemers.

Arjan uit de Bosch, Talentontwikkelaar

DISC diagram

 

Zijn mensen kudde dieren? Of toch niet?

Ik dacht altijd dat de mensheid een kudde dier was, maar uit dit berichtje blijkt het niet, of toch wel?

‘In 1951 voerde Asch een beroemd experiment uit. Hij liet deelnemers twee kaarten zien met op de ene kaart een rechte verticale lijn en op de andere kaart drie lijnen. De deelnemers kregen de simpele opdracht aan te geven welke van de drie lijnen op de tweede kaart even langs was als de lijn op de eerste kaart. De lijnen waren duidelijk verschillend in lengte, dus het antwoord was gelijk duidelijk. De deelnemers zaten rond en tafel en gaven om de beurt het juiste antwoord. Bij de derde set kaarten echter, gaf de 1 naar de ander een fout antwoord: dit waren ‘handlangers’ van de onderzoeker die geïnstrueerd waren om fout te antwoorden. De een-na-laatste deelnemer (de enige echte proefpersoon in dit experiment) raakte nu natuurlijk in de war. Hij zag het juiste antwoord, maar iedereen leek het anders te zien. Door proefpersonen werd in 37 procent van de gevallen hetzelfde (foute) antwoord gegeven, waarmee zij dus voorbij gingen aan hun eigen waarneming. Zo sterk kan groepsdruk zijn!’

37 %?!? Ik vind dat weinig, of is het toch veel? Geef jij toe onder sociale druk?